5 lutego. Z wysokich koturnów na wielkiej scenie politycznej na ogół nie widać małych scenek, które dzieją się blisko ziemi. A to te drobiazgi są solą życia.

Pisze na FB Igor Markow: „Moskiewska kolejka podmiejska. Sobota. Pasażerowie drzemią. Wtem jeden z mężczyzn podrywa się z miejsca z błyskiem w oku: Trump zadzwonił – krzyczy na cały wagon. Ludzie wstają, w uniesieniu obejmują się, całują, wzajem sobie winszują tego szczęścia niesłychanego. Po senności nie zostało ani śladu. Po wagonie rozszedł się przyjemny zapach #trumpnash, wszyscy zadowoleni tacy. Stacja. Mężczyzna, który przekazał szczęsną wieść o telefonie Trumpa, wysiadł. Pociąg ruszył. Pasażerowie zorientowali się, że ich portfele gdzieś zniknęły”.

Mieszkaniec Soczi postanowił uczcić tę wiekopomną rozmowę telefoniczną Putina i Trumpa wygrawerowaniem sobie na zębach podobizn obu polityków. Własnych zębów już nie miał, więc zamówił sztuczną szczękę, a na niej kazał sobie wygrawerować na wieczną rzeczy pamiątkę profile przywódców. Każdy ząb kosztował go, bagatela, tysiąc euro. Czego się nie robi dla miłości. (https://life.ru/t/%D0%BF%D1%83%D1%82%D0%B8%D0%BD/965366/pierieghovory_putina_i_trampa_uviekoviechili_na_zubakh).

Miasto Sierow na Uralu nie wyróżnia się niczym specjalnym na tle innych podobnych, 100 tys. mieszkańców, huta, przemysł drzewny, splugawiona odpadami z fabryk rzeka. Od kilku dni w ogólnokrajowych rosyjskich mediach o Sierowie jest głośno, a to za sprawą gigantycznego stalagmitu z ekskrementów, jaki wyrósł na klatce schodowej jednego z domów przy ulicy Biełorieczeńskiej 5, w którym znajdują się mieszkania socjalne. Wizyta ekipy telewizyjnej sprawiła, że odpowiednie służby zajęły się wreszcie woniejącym problemem. Mieszkanka domu Olesia: „Przyszło dwóch facetów z siekierami i młotem, wyrąbali [stalagmit] i wyrzucili na ulicę”. Proste? Proste. (Dla wielbicieli mocnych wrażeń krótki, a dosadny dreszczowiec z życia rosyjskiej prowincji: https://www.youtube.com/watch?v=K4enbr8yIqw).

W obwodzie władymirskim, w mieście Aleksandrow na świat przyszedł chłopiec, 3200 g, 50 cm. Słuszną linię ma władza. I tę linię w całej rozciągłości popiera dziadunio nowonarodzonego, który polecił nadać chłopcu imię Szojgu. Na cześć ministra obrony Rosji. Jak poinformowały miejscowe gazety, mały Szojgu jest ciotecznym bratem chłopca imieniem Putin, któremu imię też wybrał ów dziadek, głowa rodziny pochodzącej z Tadżykistanu, a osiadłej w centralnej Rosji. W komentarzach pod informacją o narodzinach Szojgu pojawiła się sugestia: „Czas najwyższy, aby rosyjscy patrioci zaczęli nadawać dzieciom imię Trump”.

A skoro o migrantach z Tadżykistanu mowa, to jeszcze taka historia. Żył był Maksim B., pracował w Gazpromie jako ochroniarz. Za ciężko zarobione pieniądze postanowił zamieszkać pod Moskwą w eleganckim apartamentowcu. Do robót przy wykańczaniu mieszkania wynajął gastarbeiterów z Tadżykistanu. Pewnego dnia Maksim przyjechał i stwierdził, że wynajętych pracowników nie ma. I nie ma również sedesu ze złota za jedyne dwieście tysięcy rubli. Ochroniarz Gazpromu nie może mieć w toalecie białego sedesu, nieprawdaż? Zresztą nie tylko ochroniarz, swego czasu wiele szumu narobiła historia sprzątaczki pracującej w Gazpromie, Marii K., która zaparkowała beztrosko swoim mitsubishi outlanderem pod centrum biznesowym Rumiancewo na peryferiach Moskwy, a na siedzeniu trzymała skromną torebkę Diora. Torebką zajęli się nieznani sprawcy. Gdy Maria K. zgłaszała kradzież na policji, wyceniła torebkę na dwa miliony rubli. Ot, zwyczajne życie pracowników korporacji.

A na koniec dla wielbicieli sztuki filmowej – krótka etiuda, trzyma w napięciu do końca https://twitter.com/ChetkiyTASS/status/827972645371142150