Żywność, kłamstwa i kasety wideo

Rosjanie nie boją się ograniczenia importu żywności z zagranicy – wynika z szybkiego sondażu przeprowadzonego przez portal SuperJob. 74% wyraziło przekonanie, że Rosja jest w stanie wyżywić się sama, tylko 22% żywi pewne obawy, czy to się da zrobić, 4% nie umiało odpowiedzieć na pytanie.
Rząd – który jak wiadomo od czasów pewnego złotoustego rzecznika prasowego, wyżywi się bez problemu – też w szybkim tempie chce przestawić kraj na tory samowystarczalności. Premier oznajmił dziś, że jednym z priorytetów jego gabinetu będzie stworzenie warunków dla produkcji rolnej na rynek krajowy. Przypomniał, że od czterech lat obowiązuje doktryna bezpieczeństwa żywnościowego Federacji Rosyjskiej. Nie wiem, czy coś wiedzieli o doktrynie producenci serów z Omska – od wczoraj hitem Internetu są zdjęcia wesołych serowarów z imprezy sylwestrowej. Kompania niezbyt trzeźwych panów wykąpała się w wielkiej kadzi z mlekiem, z którego wytwarza się sery. W Internecie opublikowano też zdjęcia z taśmy produkcyjnej – ser rękami wyrabiają w plastikowych misach stojących na kamiennej posadzce półnadzy pracownicy bez żadnej odzieży ochronnej i czepków na głowach. Smacznego.
W przeciwieństwie do zdrowych serów z Omska na indeksie w Rosji powinna się znaleźć wszelka szkodliwa dla zdrowia amerykańska produkcja – do zakazu coca-coli i amerykańskich fast foodów wezwał znany ekonomista Michaił Dielagin. Niektórzy blogerzy zapewniają, że spokojnie obejdą się bez polskich ziemniaków i hiszpańskich pomidorów.
Najbardziej ucieszył się z możliwości patriotycznego jedzenia prezydent Czeczenii Ramzan Kadyrow: „Rosjanie wreszcie poznają smak ekologicznie czystego chleba i mięsa, przestaniemy przywozić ser z Nowej Zelandii, czterdziestoletnie mięso z zapasów wojskowych Ameryki Południowej. Moskwianie i nafciarze Syberii zaczną jeździć na wczasy nad Morze Czarne i na Kaukaz. Swego czasu Zachód chciał ukarać Chiny, a otrzymał konkurenta […] Najwyższy czas, byśmy i my przestali wypełniać rolę surowcowej doliny Zachodu. Urodziliśmy się w Wielkim Mocarstwie. Nadszedł czas, by objąć to rozumem, sercem zrozumieć i duszą przeniknąć, a nie oglądać się na Departament Stanu i Brukselę”.
Zamykanie okiennic słychać w różnych dziedzinach – Rosja zapowiada rezygnację ze sprowadzania sprzętu medycznego z zagranicy, przejście na własny system kart kredytowych, w Dumie wylądowała inicjatywa ograniczenia liczby amerykańskich filmów w rosyjskich kinach. Wczoraj premier Miedwiediew odwiedził wytwórnię filmową Mosfilm, wziął udział osobiście w podkładaniu dźwięków – imitował odgłos końskich kopyt i zgrzyt klucza w drzwiach celi w areszcie w Butyrkach. Drżyj, Hollywoodzie!
Piotr Własow z „Gazety.ru” uspokaja, że nowa żelazna kurtyna nie jest w dzisiejszych czasach możliwa. „Nie czeka nas powtórka z totalnego deficytu i upadku końca lat 80. Chiny, Japonia, Korea, Indie produkują całe spektrum towarów, które dostarcza nam dziś Zachód, ponadto są zainteresowane zakupem naszych surowców. A i rosyjska gospodarka nie jest taka sztywna, jak za czasów socjalistycznego planowania. Można się nawet spodziewać, że pewna izolacja [od Zachodu] wyjdzie rosyjskiej gospodarce na dobre: zmusi ją do zmian i do działania” – optymistycznie konstatuje Własow. W wielu ekspertyzach i artykułach pojawia się sugestia, że Rosja – gdy już ostatecznie odwróci się plecami do Zachodu i przestanie zaopatrywać Europę w gaz i ropę, a przynajmniej znacząco eksport surowców ograniczy – z przyjemnością zwróci się z ofertą ku Wschodowi i będzie tłoczyć błękitne paliwo do Chin. Negocjacje w sprawie sprzedaży do Państwa Środka rosyjskiego gazu trwają od wielu, wielu lat. Negocjacje są twarde, Chińczycy targują się o jak najniższą cenę, o takich stawkach, jakie płaci dziś Europa, nie było mowy. A teraz nie będzie tym bardziej. Władimir Sorokin w swoich niewesołych projekcjach przyszłości nakreślił w „Dniu oprycznika” obraz Rosji jako archaicznego carstwa odgrodzonego od reszty świata wielkim murem, w którym znajdują się otwory, przez które rurociągami płynie rosyjskie paliwo. Literatura staje się niebezpiecznie bliska życiu.
Dla dopełnienia obrazu na koniec zacytuję jeszcze wyniki sondażu pracowni Obszczestwiennoje Mnienije dotyczące mediów. 72% Rosjan uważa, że istnieją problemy o dużej wadze społecznej, informując o których dziennikarze mają prawo przemilczać pewne rzeczy w interesach państwa; 54% uważa, że relacjonując podobne wydarzenia można nawet wypaczać informację, jeżeli służy to interesom państwa. Przeciwnego zdania było odpowiednio 17 i 28% badanych. I jeszcze: 54% Rosjan uważa, że ostatnio poziom rosyjskiego dziennikarstwa się podniósł, 25% wyraziło przekonanie, że poziom się nie zmienił, a 7% – że się obniżył.

2 komentarze do “Żywność, kłamstwa i kasety wideo

  1. ~Marek Borsuk

    Dziwi mnie stwierdzenie premiera o stworzeniu warunków do produkcji rolnej na rynek krajowy.A dlaczego tych warunków nie stworzono wcześniej i na jaki rynek była skierowana dotychczas produkcja rolna?I Co miałoby znaczyć bezpieczeństwo żywnościowe?Od czterech lat? Czyli przez cztery lata nie była przestrzegana doktryna bezpieczeństwa żywnościowego.A ja myślę ,że tzw.bezpieczeństwo żywnościowe przestało istnieć od czasów rewolucji socjalistycznej.Otóż wymieniona rewolucja przeorała społeczeństwo niszcząc wszelkie więzi społeczne , gospodarcze i polityczne.Kolektywizacja rolnictwa dopełniła dzieło rewolucji do końca. Wynikiem było załamanie produkcji rolnej i głód.Do dzisiaj w sektorze rolnym nic bądź niewiele się zmieniło.Rewolucja zdegenerowała społeczeństwo , zdyskredytowaąa pojęcie uczciwej pracy i dyscypliny.Próba przeprowadzenia reform przez Gorbaczowa nie udała się.Dekretów i rozporządzeń mogą panowie prezydent i premier wydawać bez liku. Ale to nie dekrety i rozporządzenia są producentami żywności ,ale ludzie , a tych zaangażowanie i morale pracy nie wyglądają za dobrze.Przez dziesiątki lat olbrzymaia część gospodarki była nastawiona na produkcję militarną, kosztem innych sektorów gospodarki. Jeśli dzisiaj słyszy się o szybkim jej przestawieniu na produkcję żywności ,to odnosi się wrażenie ,że obaj panowie nie zdają sobie sprawy o czym mówią.Powinni przede wszystkim dokonać rewolucji mentalnej w społeczeństwie i ograniczyć wydatnie dostę do alkoholu.Jak ciężko jest zmienić mentalność wiemy z naszego podwórka.U nas realny socjalizm trwał 45 lat , w Rosji bez mała 100lat.Dopiero później można myśleć o samowystarczalności.Jakkolwiek ja w to nie wierzę. Od tysięcy lat wymiana gospodarcza między plemionami , społecznościami lub państwami była przyczyną ich wzrostu zamożności i bogactwa.A Rosja przecież nie leży na Księżycu lub Marsie.

    Pozdrawiam

    Odpowiedz
  2. ~Anna Łabuszewska

    Szanowny Panie Marku!

    Dziękuję za komentarz. W sprawie bezpieczeństwa/niebezpieczeństwa żywnościowego Rosji – to nie chodzi o zapewnienie żywności na rynku, ile sygnał, że Rosja może wprowadzić embargo na zagraniczne produkty rolne – niech się boją zagraniczni producenci żywności.
    Przez dwadzieścia lat w rolnictwie rosyjskim wiele się zmieniło, choć może nie dość. Eksperci wskazują na niewydolność systemu wielkich latyfundiów (sprawdzają się w produkcji zbóż – to jedyna dziedzina rolnictwa, w której Rosja notuje w ostatnich latach znaczące sukcesy), niewystarczające zmiany systemowe, zacofanie technologiczne. Poza wspomnianymi zbożami (których Rosja jest eksporterem) Rosja nie jest samowystarczalna pod względem żywieniowym. Ale jeśli taka będzie wola władz, to Rosja zamknie granice dla zagranicznych produktów w ramach wojny handlowej. Rosyjscy blogerzy już piszą, że znowu zaczną się kolejki, a kiełbasa doktorska będzie luksusowym rarytasem.
    Serdecznie pozdrawiam
    Anna Łabuszewska

    Odpowiedz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *