Na 30 listopada zapowiedziano światową premierę fabularnego filmu o Władimirze Wysockim „Wysocki. Jeszcze żyję” (Wysockij. Spasibo, czto żywoj) w reżyserii Piotra Busłowa (reżyser słynnego „Bumera”). Scenariusz napisał syn Władimira, Nikita Wysocki, aktor. Nikita jest bardzo fizycznie podobny do ojca, ale to nie jemu powierzono główną rolę w filmie. Aktor, grający legendarnego barda, jest do niego w filmie podobny wprost niebywale (w filmie wykorzystano komputerową „obróbkę wyglądu”), można go obejrzeć w zapowiedzi: http://ruskino.ru/mov/13070/video/711. Ale producenci zwlekają z ujawnieniem jego nazwiska. Informacji tej brak również na oficjalnej (bardzo pomysłowej) stronie internetowej filmu: http://www.visotsky-film.ru/start.html#home. Jedynie „Komsomolskaja Prawda” i rosyjska Wikipedia podają, że odtwórcą roli Wysockiego w filmie Busłowa jest Władimir Wdowiczenkow (na korzyść tej wersji ma przemawiać to, że Wdowiczenkow grał już w filmach Busłowa, ale na stronie internetowej aktora brak informacji o jego udziale w filmie o Wysockim).

Film opowiada o pięciu dniach z życia artysty w 1979 roku, kiedy Wysocki podczas występów w Uzbekistanie przeżył śmierć kliniczną. Tytuł filmu jest motywem zaczerpniętym z jednej z popularnych piosenek Wysockiego (http://www.youtube.com/watch?v=IQ-dg8L-Vq0).

Jak pisze rosyjska Wikipedia, początkowo film nosił tytuł „Czarny człowiek” (też nawiązanie do jednego z późnych utworów Wysockiego), a jego reżyserem i scenarzystą był Igor Wołoszyn. „Czarny człowiek” miał się skupić na problemie narkomanii, co nie zyskało aprobaty producentów, Wołoszynowi podziękowano za współpracę (według wersji Wołoszyna – to on sam podziękował) i przekazano projekt w ręce Busłowa.

Wokół postaci Wysockiego od jakiegoś czasu znowu jest w Rosji głośniej. Rzeźbiarz i ilustrator Michaił Szemiakin, przyjaciel barda, właśnie wydał tomik wierszy (w tym takie, które zostały mu podarowane przez Wysockiego) „Dwa losy” i urządził w Moskwie wystawę poświęconą Wysockiemu i ich przyjaźni Pokazał na niej m.in. ilustracje do tomiku, a także zdjęcia, pocztówki, listy, szkice  (http://ria.ru/photolents/20111109/484473946_2.html). Telewizja zapowiada na weekend filmy dokumentalne o tym niezwykłym zjawisku w radzieckim/rosyjskim życiu kulturalnym, jakim był Władimir Wysocki. W Rosji mówi się, że w tym kraju poeta to coś więcej niż poeta. O Wysockim można powiedzieć, że z biegiem lat staje się on kimś więcej niż Wysockim.