Zamiatając ślady zbrodni

31 lipca. W Ołeniwce w obwodzie donieckim rosyjscy okupanci urządzili tzw. obóz filtracyjny. Na skutek wybuchu w baraku, w którym przetrzymywani byli jeńcy ukraińscy, zginęły co najmniej 53 osoby. Strona rosyjska natychmiast miała gotowe wyjaśnienie: to Ukraińcy ostrzelali obóz rakietami HIMARS. Strona ukraińska mówiła o rosyjskim ataku artyleryjskim na obiekt. Dwa dni później opublikowano zdjęcia satelitarne obozu w Ołeniwce. Ich analiza wskazuje, że barak wysadzono od wewnątrz. Ukraińscy politycy wezwali świat do uznania Rosji za państwo terrorystyczne.

Wcześniej w Ołeniwce Rosjanie przetrzymywali miejscowych, przeważnie mieszkańców Mariupola i okolic, którzy „nie przeszli filtracji”, czyli których strona rosyjska uznała za elementy niepewne, np. wolontariuszy. Po poddaniu zakładów Azowstal w Mariupolu do obozu przywieziono obrońców tego obiektu, część trafiła początkowo do szpitali, potem do Ołeniwki. Prawdopodobnie byli oni poddawani brutalnej „obróbce”, grożono im nieustannie trybunałem i śmiercią. Strona ukraińska liczyła na to, że uda się ich wymienić na rosyjskich jeńców przebywających w ukraińskiej niewoli.

Kilka dni przed 29 lipca, gdy doszło do tragedii, jeńcy zostali umieszczeni w feralnym baraku. Według wersji ukraińskiego wywiadu, „wybuchu dokonali najemnicy z grupy Wagnera na osobisty rozkaz nominalnego właściciela tej prywatnej grupy wojskowej, Jewgienija Prigożyna […]. Głównym celem tego aktu terrorystycznego było ukrycie faktów totalnego rozkradania środków, przeznaczonych na utrzymanie ukraińskich jeńców, 1 sierpnia miała przybyć do obozu komisja z Moskwy, która miała skontrolować wydatki i warunki przetrzymywania jeńców”. Według innej wersji, motywem miała być chęć ukrycia śladów tortur na ciałach jeńców.

Do miejsca tragedii nie mają dostępu niezależni dziennikarze. Rosyjska telewizja nadała reportaż z Ołeniwki i pokazała fragmenty pocisków HIMARS, co miało poświadczyć wersję rosyjskiego ministerstwa obrony.

Ukraina wezwała ONZ i Czerwony Krzyż do zbadania okoliczności śmierci ukraińskich jeńców. Obie organizacje były gwarantami życia i zdrowia ukraińskich wojskowych, którzy poddali się i trafili w ręce rosyjskich okupantów. Prezydent Wołodymyr Zełenski przypomniał o tym, wskazując, że Rosja dopuściła się kolejnej zbrodni i powinna zostać uznana przez społeczność międzynarodową za państwo terrorystyczne. Czerwony Krzyż rozłożył ręce: „próbujemy uzyskać dostęp do miejsca tragedii i zabiegamy o opiekę nad rannymi, to nasz priorytet”. Unia Europejska ustami przedstawiciela UE ds. polityki zagranicznej Josepa Borrella obiecała pociągnąć do odpowiedzialności rosyjskich wojskowych, dopuszczających się zbrodni na Ukraińcach. Jak twierdzi BBC, ta zapowiedź miała dotyczyć nie tylko ataku w Ołeniwce, ale także innych zbrodniczych czynów, jak wykastrowanie i zastrzelenie ukraińskiego jeńca (materiały wideo zawierające nagranie tej upiornej zbrodni kilka dni temu trafiły do sieci).

Od wielu lat hasłem nakręcającym militarną histerię w Rosji było „Możemy powtórzyć”. Było ono przywoływane głównie w okolicach 9 maja, aby przypomnieć o Pobiedzie, obudzić w Rosjanach sentyment do bicia wroga. Rosyjski dziennikarz, mieszkają od lat za granicą, Andriej Malgin napisał w mediach społecznościowych: „Możemy powtórzyć”. Faktycznie, powtarzają. W 1940 r. rozstrzelali polskich jeńców w Katyniu i próbowali przypisać zbrodnię Niemcom. Nawet do Norymbergi przytaszczyli „dowody”, które zostały odrzucone przez trybunał. Teraz zabili ukraińskich jeńców wojennych z Azowa – i natychmiast zakrzyknęli, że to zrobiła Ukraina. Dla wygody w przeprowadzeniu operacji ofiary zostały uprzednio posortowane przez czekistów i umieszczone w jednym baraku. Żeby nie było przypadkowych trupów. Jest też wersja, że w wysadzonym baraku znajdowały się trupy. Nic to – przyszła Norymberga wszystko wyjaśni. Możemy powtórzyć dla was Norymbergę.

6 komentarzy do “Zamiatając ślady zbrodni

  1. Stefan Rusiak

    A może celowo Rosjanie zrobili „kontrolowany przeciek” że niby w baraku przebywa po przykryciem więzienia sztab rosyjski. Taki przeciek by himars w niego uderzył. I sprawa sama się zamyka. Powinni jeszcze filmy nakręcic jak rakieta uderza dla uprawdopodobnienia…

    A może fantazjuje i ich na to nie stać, za umni są.

    Odpowiedz
    1. Anna Łabuszewska

      Szanowny Panie!
      Dziękuję za komentarz.
      Z dostępnych danych wynika, że nie był to żaden HIMARS, ani żaden przeciek kontrolowany, tylko brutalna zbrodnia na jeńcach. A propagandowe media produkują obficie bawełnę, w którą zawijają swoje nieprawdy.
      Pozdrawiam
      Anna Łabuszewska

      Odpowiedz
  2. Marta Wieszczycka

    Wołodymir Zolkin – ukraiński dziennikarz prowadzący kanał o rosyjskich jeńcach (dzięki któremu rosyjskie rodziny są w stanie udowadniać, że ich mąż/ojciec/brat żyją i są gotowi do wymiany) który właśnie wtedy jechał z jeńcami na wymianę, zadał ważne pytanie: „Jak to możliwe, że zginęli tylko ukraińscy jeńcy i ani jedna osoba z rosyjskiej obsługi?”
    Jeśli dodamy do tego, że umieścili ich w tym baraku parę dni wcześniej i to co widać na zdjęciach satelitarnych, to nie ma żadnych wątpliwości.

    A to „możemy powtórzyć” w okolicy świętowania końca II wojny światowej brzmi szczególnie upiornie, szczególnie że właśnie powtarzają to, co wtedy urządzili niemieccy naziści.
    Niektórzy Rosjanie jeszcze pamiętają, że wcześniej u nich też z tej okazji mówiono „Nigdy więcej”, „nigdy więcej wojny”. A nie „możemy powtórzyć”.

    Odpowiedz
    1. Anna Łabuszewska

      Szanowna Pani!
      Bardzo dziękuję za ten komentarz. Zamiana hasła „Nigdy więcej” na hasło „Możemy powtórzyć” nastąpiła już kilka lat temu i drążyła mózgi, żądne odwetu.
      W jednym z tekstów kilka lat temu napisałam o utrzymującym się stale wysokim poziomie militaryzacji świadomości rosyjskiego społeczeństwa: oscyluje pomiędzy wysokim a bardzo wysokim. Putin dla ochrony swojej władzy podniósł już i tak wysoki poziom militaryzacji świadomości społecznej do bardzo wysokiego. Co nie oznacza, że wszyscy rwą się do wojaczki. Ale na pewno przeważająca większość czeka na militarne zwycięstwa. Sos, którym podlewa się te oczekiwania, okazuje się sprawą drugorzędną.
      Serdecznie pozdrawiam
      Anna Łabuszewska

      Odpowiedz
  3. FREEDOM

    Była to CYNICZNA ZBRODNIA LUDOBÓJSTWA. Fotografie i filmiki pokazują ze NIE BYŁO ŻADNEGO WYBUCHU – prycze nie zostały rozrzucone, brak śladów po odłamkach a widać SPALENIZNĘ a w tym na ścianach. Jak już – miotacze ognia załatwiły zlecenie „POWARA”.

    Odpowiedz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *